Það var síðdegis á nýársdag sem suðvesturumdæmi norsku lögreglunnar barst tilkynning um að samfestingur í barnastærð, áfastur björgunarvesti, hefði fundist í flæðarmálinu skammt frá Skudeneshavn á Karmøy, eyju úti fyrir bænum Haugesund í norðurhluta Rogaland-fylkis við vesturströndina.
Skömmu síðar greindi Erik Engløkk, lögmaður lögregluumdæmisins, fréttastofunni NTB frá því að við skoðun hefðu jarðneskar leifar barns komið í ljós í flíkinni og væri lögreglu ljóst að barnið hefði legið í sjó um nokkra hríð.
Hefðbundin rannsókn líkfundarins hófst og gekk málið til réttarmeinafræðings og kennslanefndar rannsóknarlögreglunnar Kripos. Var því fljótlega slegið föstu að dauða barnsins hefði líklega ekki borið að með saknæmum hætti, hörmulegt slys væri líklegasta skýringin.
Vörumerki samfestingsins og björgunarvestisins þóttu benda til þess að barnið látna væri erlent, enda engra norskra barna saknað sem jarðnesku leifarnar við Skudeneshavn gátu komið heim og saman við. Gaf lögregla jafnframt þær upplýsingar að allar líkur væru á að líkið hefði verið í sjó einhverja mánuði fremur en daga eða vikur.
Síðar í janúar beindist athygli norsku lögreglunnar að slysi sem varð skammt frá frönsku hafnarborginni Dunkerque 27. október í fyrra. Var þar á ferð fimm manna fjölskylda íranskra Kúrda á flótta.
Hjónin Rasoul Iran-Nejad og Shiva Mohammad Panahi, bæði hálffertug, höfðu greitt smyglurum, sem tóku að sér smygl á fólki, fyrir að koma þeim frá Íran síðsumars, gegnum Tyrkland og Ítalíu þar til þau að lokum komu með vörubíl í flóttamannabúðir í Dunkerque með börn sín þrjú, Anitu, níu ára, Armin, sex ára, og Artin, 15 mánaða gamlan.
Hafði ferðalagið er þarna var komið sögu kostað fjölskylduna 24.000 evrur, jafnvirði 3,6 milljóna íslenskra króna á gengi dagsins í dag, sem hjónin höfðu greitt smyglurunum, og stóð ósveigjanlegur ásetningur þeirra til þess að komast yfir til Englands og freista þess að skapa sér þar betra líf en það sem þau þekktu frá fósturjörðinni.
Voru þeim þó önnur örlög kosin þegar þau ýttu úr vör á tæplega fimm metra langri bátkænu út á úfið Dover-sundið, þar sem skemmst er milli Frakklands og Englands, um 34 kílómetrar. Eftir því sem breska ríkisútvarpið BBC greindi frá í október reyndu einhverjir að telja þeim hughvarf, báturinn var gerður fyrir átta manns en um borð höfðu smyglararnir komið 22 flóttamönnum, einhverjir fjölmiðlar töluðu þó um 18, auk „skipstjóra“ úr hópi smyglaranna.
Ferðalagið yfir Dover-sundið var rétt nýhafið þegar báturinn fylltist af sjó eftir um átta kílómetra siglingu og honum hvolfdi. Ebrahim Mohammadpour, 47 ára gamall heimildarmyndagerðarmaður frá Sardasht í Íran, var einn farþeganna um borð ásamt Mohammad bróður sínum og 17 ára gömlum syni hans.
„Í hreinskilni sagt vorum við algjörlega blindir þar sem við höfðum þegar þolað svo mikla þjáningu í þessari för,“ sagði Mohammadpour við BBC. „Fyrst hugsar maður með sér „Ég vil ekki fara um borð í þennan bát“, en næsta hugsun er „Ég fer um borð bara til að komast frá ömurleikanum“,“ rifjaði hann upp.
Skipverjar á sömu slóðum sáu þegar bátnum hvolfdi og umfangsmiklar björgunaraðgerðir voru settar í gang. Var að minnsta kosti 15 manns bjargað úr sjónum, en áðurnefndir foreldrar og tvö eldri börnin drukknuðu. Artin litli, rúmlega eins árs gamall, fannst hins vegar ekki á slysstaðnum.
Það var svo í dag sem frönsk löggæsluyfirvöld gerðu norsku lögreglunni orð og sögðust telja, eftir öllum sólarmerkjum að dæma, að barnið sem fannst við Karmøy 1. janúar, tæpa eitt þúsund kílómetra í loftlínu frá Dunkerque og rúmum tveimur mánuðum eftir slysið, væri Artin.
„Þetta er mjög líklega rétt ályktun,“ sagði Sebastian Pieve hjá saksóknaraembættinu í Dunkerque, við Stavanger Aftenblad í dag, „margt virðist koma heim og saman við barnið sem hvarf. Við erum að framkvæma rannsóknir sem munu gera okkur kleift að slá þessu föstu svo óyggjandi sé,“ sagði hann enn fremur.
Linn Tove Strand, yfirlögregluþjónn hjá lénsmanninum í Karmøy, vildi ekki tjá sig um skilaboðin frá Dunkerque þegar norska ríkisútvarpið NRK leitaði viðbragða í dag. „Ekki hafa verið borin kennsl á barnið og því kýs ég að tjá mig ekki um málið að svo búnu,“ sagði Strand við NRK. Sagði hún þó að norska lögreglan hefði haft slysið við Dunkerque sem möguleika við rannsóknina, en ekki væri unnt að útiloka aðrar kenningar á meðan ekki er vitað um persónu barnsins látna.
Norska lögreglan hefur, ásamt kennslanefnd Kripos, leitað gagna um erfðaefni, hvort tveggja í Noregi og á alþjóðavettvangi, síðan málið kom upp, en sú leit hefur reynst tímafrek eins og Strand yfirlögregluþjónn staðfesti við NRK: „Vinnan hefur tekið lengri tíma en vonir stóðu til, en niðurstaðan er vonandi innan seilingar.“
NRKIII (grunur kviknar um slysið við Dunkerque)