Eftir því sem makríll eldist og stækkar gengur hann lengra til norðurs í Noregshafi og til vesturs inn í landhelgi Íslands og sum ár inn á grænlenskt hafsvæði. Þetta er niðurstaða vísindamanna eftir að hafa rýnt í gögn um endurheimtur rafaldsmerkja.
Vísindagrein um rannsóknina var nýlega birt í vísindatímaritinu Frontiers in Marine Science og er fjallað um hana í færslu á vef Hafrannsóknastofnunar. Tveir sérfræðingar hjá stofnuninni eru meðhöfundar að greininni, þau Anna Heiða Ólafsdóttir og Sigurður Þór Jónsson.
Í rannsókninni var stuðst við endurheimtur 1-3 árum eftir merkingu eða alls 7522 endurheimtur. Á árunum 2011 til 2021 voru 430 þúsund fiskar merktir við vesturströnd Írlands og Skotlands, og við Snæfellsnes.
Fimm ára makríl lengst vestur
„Algengt er að ganga 3-4 ára (32-34 cm) makríls sé takmörkuð við suðurhluta Noregshafs, 4-5 ára (34-35 cm) fiskur gengur norðar inn í norðurhluta Noregshafs, og 5+ ára (>35 cm) fiskur gengur í vestur inn í íslenska landhelgi og enn lengra í norður í átt að Svalbarða,“ segir í færslunni.
Þá er vakin athygli á að stærð sé ekki eina breytan „sem stjórnar gönguleiðinni þar sem mikill munur er á milli ára á göngumynstri eftir stærð. Það bendir til að umhverfisskilyrði, eins og hafstraumar og fæðuskilyrði, og stofnstærð hafi einnig áhrif á göngumynstur. Niðurstöður um fjarlægðir frá merkingarstað á hrygningarslóð að heimtustað og þann sundhraða makríls sem þyrfti til að komast á milli, benda til þess að miklar líkur séu á því að makríll gangi beint inn í íslenska efnahagslögsögu í norðvestur frá Írlandi, fyrir sunnan Færeyjar, án þess að fara fyrst inn í Noregshaf.“
Myndræn framsetning á tilgátu um hvernig göngumynstur makríls breytist með aldri og stærð.
Mynd/Frontiers of Marine Sciences