„Er ekki komið nóg af þessum tilhæfulausa hræðsluáróðri?“ spyr Hildur Björnsdóttir borgarfulltrúi á Facebook síðu sinni í morgun. Vísar hún þar til frétta af yfirlýsingum Þórólfs Guðnasonar, sóttvarnarlæknis, um að hann væri tregur til afléttinga vegna hugsanlegra flensupesta seinna í haust.
„Jarðhræringar, inflúensa og RS-vírus eru ekki, og hafa aldrei verið, málefnalegar ástæður til takmörkunar á athafnafrelsi almennings,“ skrifar Hildur áfram. „Þátttaka í lífinu hefur alltaf verið hættuspil, en stærsta aðsteðjandi ógnin við líf og heilsu fólks er ekki farsótt, nú þegar 90% fullorðinna hafa verið bólusettir gegn kórónaveirunni. Það er ómögulegt að greina nokkurn ávinning eða ábata af áframhaldandi takmörkunum – hins vegar er miklu til kostað og mörgu fórnað.“
Þá segir Hildur að veitingamenn, listamenn og fjölmargir aðrir hafa orðið fyrir óbætanlegu tjóni af völdum Covid takmarkana, sem þjóni ekki lengur sínu markmiði – að vernda almenning.
„Atvinnurekendur um alla borg berjast í bökkum vegna heimatilbúinna skilyrða stjórnvalda, sem eiga sér ekki hliðstæðu í nágrannalöndum. Það er löngu tímabært að endurheimta takmarkalaust samfélag og eðlilegt líf,“ segir Hildur þá jafnframt og lýkur máli sínu afdráttarlaust: „Afléttingar strax.“
Ljóst er að molnað hefur verulega undan hrifningu þjóðarinnar á Þórólfi og þríeykinu undanfarna mánuði. Kári Stefánsson sagðist í gær vera ósammála Þórólfi í grundvallaratriðum um framtíð opinberra aðgerða til að sporna við faraldrinum. Sagðist hann vera á þeirri skoðun að nú væri þjóðin búin að gera það sem hægt er að gera, en nú þyrfti að læra að lifa með veirunni. Rétt eins og tókst að gera með öðrum hefðbundnum inflúensuveirum.
Þá er ljóst að skilaboð Þórólfs til þjóðarinnar í gær, þar sem hann bar fyrir sig árstíðabundnar, venjulegar og hefðbundnar kvefpestir eins og inflúensu sem réttlætingu fyrir áframhaldandi takmörkunum fór öfugt ofan í marga. Þannig skrifaði höfundur „Frá degi til dags“ dálksins í Fréttablaðinu í morgun að gærdagurinn hafi verið „áfall“ fyrir þá sem töldu sig sjá afléttingar fram undan. Slíkar vonir væru nú af og frá vegna inflúensu og RS-veiru. Í hæðni bætti höfundur við að berklar væru enn fremur farnir að láta á sér bera og farið væri að „bóla á bólusótt.“ Þá nefndi hann einnig kóleru, mislinga, alnæmi, einkirningasótt, ebólu, hettusótt, holdsveiki, hlaupabólu, þágufallssýki, léttasótt, aðskilnaðarkvíða og valdasýki sem hugsanlegar ástæður fyrir því að Þórólfur viðhaldi takmörkunum á daglegu lífi Íslendinga.
Þrátt fyrir áþreifanlega minni stuðning við orð og tilmæli Þórólfs, hefur lítið heyrst frá stjórnmálastéttinni undanfarið og sker Hildur sig þannig nokkuð úr með sínum afdráttarlausu orðum. Ísland er nú eina Norðurlandið með nokkurs konar innanlandstakmarkanir, og raunar ráða íslensk heilbrigðisyfirvöld Íslendingum alfarið gegn utanlandsferðum, nema til Grænlands. Þúsundir Íslendinga fara nú erlendis í hverri viku. Ekki er þó að sjá neina aukningu á framboði ferða til Grænlands.
