Hæstiréttur ógilti í gær dóm yfir karlmanni sem ákærður hafði verið fyrir að brjóta kynferðislega gegn dóttur fyrrverandi sambýliskonu sinnar, en dóttirin var á leikskólaaldri er meint brot áttu sér stað. Sagði Hæstiréttur að svo verulegir annmarkar hefðu verið á aðferð við sönnunarmat í Landsrétti að óhjákvæmilegt væri að ómerkja hann og vísa til Landsréttar á ný.
Málið kom upp í mars fyrir um fjórum árum þegar móðir stúlkunnar greindi barnaverndaryfirvöldum frá áhyggjum sínum eftir að dóttir hennar hafði sagt henni frá brotum mannsins.
Maðurinn var ákærður fyrir að hafa brotið kynferðislega á stúlkunni þegar hún var um fimm ára, auk þess sem 85 myndir sem sýndu börn á kynferðislegan hátt fundust í síma hans. Var hann fundinn sekur um vörslu myndanna í héraðsdómi en sýknaður af því að hafa brotið á stúlkunni.
Landsréttur snéri þeim dómi við og dæmi manninn í þriggja ára fangelsi fyrir kynferðisbrot og vörslu myndanna. Maðurinn neitaði sök frá upphafi og sagði að samband hans og stúlkunnar hefði ávallt verið gott. Fram kemur í dómi Landsréttar að maðurinn hafi verið einn heima með stúlkunni þegar meint brot áttu sér stað.
Í dómi Hæstaréttar er vísað til þess að í dómi Landsréttar er framburður stúlkunnar í skýrslutöku sagður stöðugur, en framburður mannsins hins vegar sagður ótrúverðugur. Hæstiréttur segir hins vegar að ekki sé rétt að framburður hennar hafi verið stöðugur, líkt og staðhæft er í dómi Landsréttar, en það geti meðal annars skýrst af aldri hennar og öðrum aðstæðum. Sé þetta það mikill annmarki við sönnunarmat í dómi Landsréttar að ómerkja skuli hann og vísa málinu aftur í Landsrétt.