Þegar ég fæddist árið 1960 hafði Sjálfstæðisflokkurinn setið í forsætisráðuneytinu í eitt ár í svonefndri viðreisnarstjórn. Og á öllum þeim rúmlega 60 árum sem ég hef lifað, þá hefur Sjálfstæðisflokkurinn setið í ríkisstjórn og ráðið áhrifamestu ráðuneytunum öll árin – nema 14.
Og þá þarf ekkert að orðlengja það:
Enginn flokkur, sama hversu vænn hann væri og velhugsandi, hefði gott af slíkri slímsetu við kjötkatlana.
Sjálfstæðismenn væru manna fyrstir til að hrópa það á torgum ef þeir væru í þeirri stöðu að þeirri helsti fjendaflokkur hefði setið í ríkisstjórn en þeir sjálfir varla komist að 78 prósent tímans frá 1959.
Hagsmunaklíka
Enda má öllum vera ljóst að Sjálfstæðisflokkurinn er löngu, löngu hættur að vera stjórnmálaflokkur í þeim skilningi að þar sé barist fyrir hugsjónum og lífsviðhorfum og hagsmunamálum alls almennings.
Afi minn – sem ég hef stundum minnst á áður í pólitískum pistlum – hann studdi Sjálfstæðisflokkinn eindregið á …
Athugasemdir